Wauw! Familieopstellingen. Telkens ik dit magisch schouwspel mag meemaken, verwonder ik me over hoe het leven werkt.
Ik heb de laatste jaren veel familieopstellingen meegemaakt, als representant en ik heb ook vijf keer mijn eigen levensvragen ingebracht. Als je niet weet wat opstellingen zijn kun je dat in deze blog te weten komen.
Ik zie dat mijn vragen steeds over hetzelfde thema gaan, maar wel telkens een stapje verder. Het thema is de spagaat die ik voel tussen enerzijds mijn loyaliteit naar mijn familiesysteem en anderzijds hoe anders ik het wil doen in mijn leven. hoe ik mijn eigen weg wil volgen.
De eerste opstelling ging over uit huis gaan. Een paar maanden na deze opstelling ben ik ook daadwerkelijk uit huis gegaan. Wat ik heel heftig vond, want ik wilde er zijn voor mijn vader, en mijn familie meer bepaald. Mijn geliefde en mijn hart lonkten om te verhuizen naar Nederland en dus België achter te laten. Ik vond het super egoïstisch van me. Auwch.. het doet pijn wanneer ik eraan terug denk. Maar oh, wat voel ik me nog steeds goed in Nederland. Door de opstelling kon ik deze moeilijke keuze maken!
De opstelling erna ging over de pijn van mijn vader loslaten. Mijn vader is als intellectueel en wandelende encyclopedie als WC-poetser en magazijnier ingezet toen die meer dan dertig jaar geleden als Maltezer naar België verhuisde. Ik voel zijn pijn en ook soms woede. Hoe komt het dat mensen hun talenten niet ten volle worden ingezet en immigranten zich miserabel moeten voelen? Gewoon omdat ze niet een geldig diploma hebben?! Symbolisch heb ik deze pijn weer aan hem gegeven, waardoor ik meer ademruimte voelde. Ik wil het anders doen. Ik wil mijn talenten ten volle inzetten in de wereld en mijn waarde voelen.
De derde opstelling ging over het waarom van mijn burn-out. Ik heb toen mijn moederlijn opgesteld. Ik zag toen dat alle vrouwen in mijn lijn los van elkaar staan. Elkaar niet aankijken. Ze kende armoede en moesten zich verharden en heel hard werken om te kunnen blijven leven. Ik heb toen bewust gezien dat me kapot werken en het ‘alleen doen’ echt niet meer mijn ding is. Ik wil het samen doen en rusten wanneer mijn lijf daarom vraagt. Het leven mag ook ontspannen zijn!
In de vierde opstelling wilde ik weten wat me tegenhoudt om te ondernemen. Het ding is namelijk dat ik nogal groteske ideeën heb à la Elon Musk.. maar ik kwam niet in de actie. Ik heb een talent om bij maatschappelijke en ecologische problemen meteen een duurzame oplossing te bedenken. Ik voel heel veel vreugde en enthousiasme als ik iets nieuws bedenk, maar ik voel ook wel schaamte waardoor mijn ondernemerszin verdwijnt. Als ik een idee heb als een kledingbibliotheek of een CO2-vrij vliegtuig dan voel ik me eerst super sprankelend om daarna allerlei beperkende gedachten op mezelf af te vuren als:
- Wie ben ik om dit te doen?
- Ik kom ‘maar’ uit een arbeidersgezin.
- Ik kom uit een arm milieu
- Ik moet met mijn voeten op de grond blijven staan
- Ik ben naïef en idealistisch
- Dit is nog nooit eerder gecreëerd. Niemand zit hierop te wachten.
Door deze familieopstellingen beweeg ik door deze beperkende gedachten heen. Ik doorvoel ze, waardoor ik ze weer een stukje verteer. Stapje per stapje laat ik ze los. Ook na mijn vijfde opstelling. Die heb ik gedaan toen ik de mogelijkheid had om een super gaaf pand te huren voor Awarenest en dat ik merkte dat ik er nog niet klaar voor was. Ik had nog niet genoeg stevigheid om vol te gaan staan voor mijn visie en mijn werk. Dat is nodig om een onderneming te laten bloeien. Ik voelde een verlegenheid om wat ik te zeggen heb, mijn grote droom.
Ik heb toen een opstelling gedaan om te kijken wat me tegenhoudt om te gaan staan. Ik zag de zwaarte van het familiesysteem waar ik zo loyaal aan wil zijn. En wat ik zo tof vind aan een opstelling is dat je dan een nieuwe beweging mag maken. Een nieuw pad kunt inslaan. Ik zag dat ik me mag amuseren met mijn werk en dat ik vanuit dit stralen mensen zal aantrekken die zich thuis voelen in mijn werk en Awarenest. Dus ben ik vanuit dit gevoel een fladderlijst gaan opstellen. Een lijst van activiteiten die mij voeden en doen sprankelen, zoals skaten, dansen, zingen, me opmaken, feestjes organiseren, zwemmen in natuurwater, etc. Deze activiteiten helpen me om weer bij mezelf en mijn levensenergie te komen als ik de zwaarte voel. Want daar gaat Awarenest over: dicht bij jezelf komen, verbinden en genieten van het leven. En vanuit dit gevoel organiseer ik zinnenstrelende bijeeenkomsten bij Awarenest! Ik hoef de wereld (mijn systeem) niet te redden, maar ik kan wel impact maken met wat ik leuk vind om te doen.
Dat groter pand komt nog wel. Ik geniet nu alvast van waar ik nu ben!
Heb jij al eens een opstelling gedaan? Wat waren jouw inzichten?